آخرین به‌روزرسانی: ۱۴۰۳/۱۰/۱۴ ساعت ۰۲:۲۶
عصب‌کشی و پر کردن دندان از جمله درمان‌های رایج دندانپزشکی است که هزینه آن بسته به تعداد کانال‌های دندان، نوع دندان، و مواد مورد استفاده متفاوت است. در این مقاله، جزئیات مربوط به قیمت‌ها، عوامل مؤثر بر هزینه، مواد مورد استفاده و مراحل درمان را به تفصیل بررسی می‌کنیم.
هزینه عصب‌کشی بر اساس تعداد کانال‌ها
هزینه عصب‌کشی دندان بر اساس تعداد کانال‌های ریشه متفاوت است. دندان‌های یک کانال (مثل دندان‌های جلویی) ارزان‌تر از دندان‌های چند کانال (مثل دندان‌های آسیای بزرگ) هستند. در سال ۱۴۰۳، محدوده قیمتی بر اساس تعداد کانال‌ها به شرح زیر است:
- دندان‌های یک کانال: ۱٫۵۰۰٫۰۰۰ تا ۳٫۵۰۰٫۰۰۰ تومان
- دندان‌های دو کانال: ۲٫۰۰۰٫۰۰۰ تا ۴٫۰۰۰٫۰۰۰ تومان
- دندان‌های سه کانال: ۲٫۵۰۰٫۰۰۰ تا ۵٫۰۰۰٫۰۰۰ تومان
- دندان‌های چهار کانال: ۳٫۰۰۰٫۰۰۰ تا ۶٫۰۰۰٫۰۰۰ تومان
هزینه عصب‌کشی بر اساس نوع دندان
نوع دندان نیز تأثیر مستقیمی بر هزینه عصب‌کشی دارد. دندان‌های جلویی که معمولاً یک کانال دارند، هزینه کمتری نسبت به دندان‌های آسیای بزرگ دارند. هزینه عصب‌کشی دندان‌ها به شرح زیر است:
- دندان‌های جلویی: ۱٫۵۰۰٫۰۰۰ تا ۳٫۵۰۰٫۰۰۰ تومان
- دندان‌های نیش: هزینه مشابه دندان‌های جلویی دارند.
- دندان‌های آسیای کوچک: ۲٫۰۰۰٫۰۰۰ تا ۴٫۰۰۰٫۰۰۰ تومان
- دندان‌های آسیای بزرگ (مولرها): ۳٫۰۰۰٫۰۰۰ تا ۶٫۰۰۰٫۰۰۰ تومان
عوامل مؤثر بر هزینه عصب‌کشی
عوامل متعددی می‌توانند هزینه عصب‌کشی را تحت تأثیر قرار دهند. پیچیدگی درمان و نیاز به مهارت بالاتر دندان‌پزشک از جمله این عوامل هستند:
- تعداد کانال‌های دندان: دندان‌های با کانال‌های بیشتر هزینه بیشتری دارند.
- پیچیدگی درمان: مشکلاتی مانند انحنای کانال‌ها یا وجود عفونت ممکن است هزینه را افزایش دهند.
- موقعیت جغرافیایی کلینیک: هزینه‌ها در شهرهای بزرگ معمولاً بالاتر است.
- تخصص دندان‌پزشک: درمان توسط متخصصان اندودنتیست معمولاً گران‌تر است.
عوامل مؤثر بر هزینه ترمیم دندان
هزینه ترمیم دندان بسته به نوع ماده مورد استفاده و اندازه ترمیم متفاوت است. موارد زیر از عوامل اصلی در تعیین هزینه ترمیم هستند:
- نوع ماده ترمیمی:
- کامپوزیت (هم‌رنگ دندان) هزینه بالاتری دارد.
- آمالگام (نقره‌ای) معمولاً ارزان‌تر است.
- اندازه ترمیم:
- ترمیم‌های بزرگ‌تر یا در نواحی دشوار هزینه بیشتری دارند.
- تعداد سطوح درگیر:
- ترمیم‌های یک سطحی، دو سطحی یا سه سطحی هزینه‌های متفاوتی دارند.
مواد مورد استفاده در عصب‌کشی و ترمیم
مواد مورد استفاده نقش مهمی در کیفیت و هزینه درمان دارند. برای عصب‌کشی و ترمیم، مواد زیر به‌کار می‌روند:
- مواد عصب‌کشی:
- گوتاپرکا: ماده‌ای لاستیکی برای پر کردن کانال‌ها.
- سیلرهای اندودنتیک: برای مهر و موم کانال‌ها و جلوگیری از نفوذ باکتری‌ها.
- مواد ترمیمی:
- کامپوزیت رزین: برای ترمیم‌های زیبایی.
- آمالگام: برای ترمیم‌های مقاوم به‌ویژه در دندان‌های عقبی.
مراحل عصب‌کشی دندان
مراحل عصب‌کشی دندان به شرح زیر است:
- تشخیص و تصویربرداری: تهیه رادیوگرافی برای بررسی وضعیت دندان.
- بی‌حسی موضعی: بی‌حس کردن ناحیه برای راحتی بیمار.
- ایجاد دسترسی: باز کردن دندان برای دسترسی به کانال‌ها.
- پاک‌سازی کانال‌ها: حذف بافت‌های عفونی و آماده‌سازی کانال‌ها.
- پر کردن کانال‌ها: با استفاده از گوتاپرکا و سیلر.
- ترمیم نهایی: قرار دادن ماده ترمیمی یا روکش بر روی دندان.
مراحل ترمیم دندان
ترمیم دندان شامل چند مرحله است:
- بی‌حسی موضعی: برای راحتی بیمار.
- برداشتن پوسیدگی: حذف بافت پوسیده دندان.
- آماده‌سازی حفره: شکل‌دهی حفره برای پذیرش ماده ترمیمی.
- اعمال ماده ترمیمی: قرار دادن کامپوزیت یا آمالگام.
- پولیش: صاف کردن و درخشان کردن سطح ترمیم.
استفاده از روش لیرینگ در ترمیم کامپوزیت
روش لیرینگ شامل اعمال لایه‌لایه کامپوزیت برای دستیابی به ظاهر طبیعی‌تر است. این روش زمان‌برتر است و به مهارت بالاتری نیاز دارد، اما نتایج زیبایی بهتری ایجاد می‌کند. هزینه ترمیم با استفاده از این روش ممکن است ۲۰٪ بیشتر باشد.
استفاده از ترمیم آمالگام و گیر آمالگامی
آمالگام به دلیل دوام بالا در ترمیم دندان‌های عقبی استفاده می‌شود. گیر آمالگامی باعث استحکام بیشتر ترمیم می‌شود. این روش هزینه کمتری نسبت به کامپوزیت دارد اما از نظر زیبایی مناسب دندان‌های جلویی نیست.
